Aan de bosranden en op open plekken in het bos, op stikstofrijke bodem, vind je in het voorjaar (mei-juli) het prachtige, tot twee meter hoge Vingerhoedskruid. Vingerhoedskruid vormt lange trossen van klokvormige, roze tot witte bloemen, die een waar spektakel vormen in het bos. De bloemen hebben ongeveer dezelfde maat als een vingerhoedje, vandaar de naam. Ook in de Latijnse benaming komt die verwijzing terug: digitalis. Het Latijnse 'digitus' betekent wijsvinger, maar verwijst ook naar de maat van een vinger, zoals de klokjes de maat van een vinger hebben.
Vingerhoedskruid is een giftige plant. Hij bevat bestanddelen, die worden gebruikt als geneeskruid bij hartklachten, maar juist die invloed op de werking van hart maakt dat de plant als giftig wordt beschouwd en daarom wordt zeer afgeraden hiermee zelf te experimenteren. In de kruidenmagie worden aan Vingerhoedskruid vooral beschermende eigenschappen toebedeeld. Ook zou het kruid deel hebben uitgemaakt van de heksenzalf die heksen in staat stelde om te vliegen op hun bezems.
Als Vingerhoedskruid in je tuin opduikt hoef je het zeker niet onmiddelijk weg te halen. Kinderen of dieren hebben niet de neiging om spontaan de bladeren van deze plant te gaan eten en aanraking op zich vormt geen gevaar. Geniet van deze inheemse, prachtige bloemen, die veel